000			01904nkm a2200265 i 4500
008			061003s2006 sp a glg
017			_aPO 245-2006
020			_a8496573532
080	1		_a82N-G
100			_aPresunto, Ana _eaut _924455
245		0	_aBóla de manteiga _c/ Ana Presunto
250			_a1ª ed.
260			_aPontevedra _b: OQO _c, 2006
300			_a44 p. _b: il. col. _c; 24cm
490	0		_aColección cero (OQO)
520	3		_an Bóla de Manteiga acharemos moitos dos elementos propios dos relatos populares europeos, como por exemplo, as repeticións típicas dos contos infantís e o ritmo trepidante da acción. A teimosía da bruxa por conseguir o seu propósito non coñece límites. Por tres veces, trata de enganar a Bóla de Manteiga, ofrecéndolle agasallos tentadores, e ata tres veces cae o cativo na trampa da bruxa: o saco, un obxecto cunha gran carga simbólica. Nada semella máis arrepiante que caer no saco da bruxa; pero o espelido rapaz, con astucia, logrará fuxir do perigo en todas as ocasións. Finalmente, será a bruxa, a que acabe abrasada no caldeiro, co que a personaxe perversa ficará burlada e enganada, vítima do seu propio castigo. Este conto tradicional noruegués tamén se localiza con pequenas variantes noutras literaturas europeas. Relaciónase sobre todo co Pierino Pierone, recompilado por Calvino nos seus contos populares italianos, e segundo o propio Calvino e outros estudosos do folclore europeo, algúns dos contos catalogados como noruegueses, na realidade, son contos que chegaron a ese lugar, da man das vendedoras de froita italianas.
521			_aINF456 _aPRI12
650			_ateimosía _9196111
650			_aastucia _96768
650			_atrampa _9196112
700			_aSuárez, Iván _eill _91683
856	4	0	_uhttps://oqo.es/gl/produto/bola-de-manteiga/
997			_e2